Aflevering 4 : Muziek in het Romeinse rijk
Toen ik deze podcast wou opnemen was het voor mij niet zo gemakkelijk. De meeste hoofdstukken over muziek in de oudheid gaan over de Grieken. De Romeinen worden slechts in een paar zinnetjes vermeld om dat linea recta door te schuiven naar de vroege Middeleeuwen.
Waarom dit zo was, raad ik aan om te luisteren naar mijn podcast ;-)
Ik kon me hier moeilijk bij neerleggen en ben blijven zoeken naar toch wat van informatie.
De meeste informatie waarover ik spreek in deze podcast is afkomstig uit een werk van Tim Boesman die enorm veel leeswerk heeft verricht rond muziekbeleving in de Romeinse tijd.
Ik ben dan ook enorm dankbaar voor deze informatie want zonder dit werk, had ik geen podcast over de Romeinen noch foto's rond de vele instrumenten. Dankjewel !
Zoals altijd is deze blog geen letterlijk neerschrijven van mijn podcast maar eerder een aanvulling zodat een aantal dingen waarover ik spreek visueel worden verduidelijkt.
In de podcast vertel ik over het Romeinse rijk als een multicultureel rijk. Met onderstaande foto wil ik duidelijk maken tot waar de grenzen van het Romeinse rijk liepen waardoor het niet anders kon dat er allerlei verschillende invloeden waren vanuit erg uiteenlopende culturen. Dit uitte zich ook in de muziek.


Instrumenten
Hieronder vind je een lijstje van de meest courant gebruikte instrumenten uit de Romeinse tijd :
Blaasinstrumenten :
Tibia, Tuba, Cornu, Lituus, Syrinx
Snaarinstrumenten:
Cithara, Lyra, Fides, Chordae Obliquae, Harp, Pandura
Slagwerkinstrumenten :
Scabellum, Tympanon, Cymbala, Crotala, Sistrum
Orgel :
Hydraulus

Muziek bij de Romeinen moest een bepaald nut dienen. Of dit nut nu godsdienstig was of eerder militair dat was niet zo belangrijk, zo lang er maar een duidelijk aanwijsbaar nut was.Muziek om er plezier aan te beleven of om zomaar te emotioneren was "not done" en werd op neergekeken (understatement).
Het hoe en het waarom, daar ga ik uitgebreid op in in de podcast.
Veel luisterplezier,excuses voor de foute Latijnse uitspraken en hopelijk tot de volgende wandeling waar we nu toch stilletjesaan richting vroege Middeleeuwen trekken.
Tot dan !