Aflevering 5 : Guido di Arezzo
In deze aflevering reizen we naar de 10e eeuw in West-Europa. Guido leerde muziek als in het Benedictijnen klooster in de buurt van Ferrara in Italië. Hij spendeerde enorm veel tijd met Gregoriaanse gezangen en stoorde zich aan het feit dat bepaalde monniken moeilijk hun toon konden houden of vergaten hoe de liederen eigenlijk moesten klinken.
Hij ontwikkelde zijn eigen schriftuur en besloot om "hulplijntjes" te trekken voor wie het moeilijk had. Op de hulplijntjes kon hij aanduiden hoe hoog of laag de gezangen moesten starten. Verder bedacht hij een hymne om het makkelijker te maken om de verschillende notennamen en bijhoren afstanden te gaan onthouden. "Ut queant laxis".
UT queant laxis
REsonare fibris
MIra gestorum
SOLve polluti
LAbii reatum
Sancte Iohannes
Mogen uw dienaren met zachte stem uw wonderdaden doen klinken
verlos onze bezoedelde lippen van schuld, heilige Johannes.
De Guidonische hand
Naast de hulplijntjes bedacht hij ook een systeem waardoor je door gebruik te maken van je hand weet op welke manier je moet zingen. Verschillende delen van de linkerhand symboliseren de verschillende tonen. Je gebruikte dan de wijsvinger van je rechterhand om aan te duiden welke noot je diende te zingen.
Het handsysteem zoals Guido introduceerde wordt vandaag nog steeds gebruikt. Het systeem werd uitgebreid tot bepaalde "handgrepen". (Kodaly-systeem).
Wie meer uitleg wil of Guido's hand kan even meekijken in de filmpje !